Oorspronkelijk gepubliceerd op 09apr2022

Meyrem Almaci openhartig

De krant "De Tijd" heeft een wekelijkse rubriek, genaamd "Tien geldvragen aan ...", waarin telkens dezelfde tien vragen worden gesteld aan bekende personen. Heel interessant en het valt op hoe gelijklopend de antwoorden soms klinken.

De meeste BV's hebben het niet overdreven breed. Men zou denken van wel maar het is niet zo. Hun ouders waren zelfs ronduit arm. Daardoor zijn zij sober grootgebracht. Kregen niks en als ze toch iets wilden, moesten ze er zelf voor werken. Dat heeft hen gehard en het is deze unieke ervaring die zij nu ook trachten mee te geven aan hun kinderen. Dat lukt niet altijd (lacht). Hun beste investering is het huis waarin zij wonen. Binnenkort is het meestal afbetaald, maar in wezen geven zij niet om geld. Zij beleggen in ethische fondsen of laten hun weinige centen op een niet-hebberige manier op een spaarrekening verkommeren.

Op 09 april 2022 was het de beurt aan Meyrem Almaci om ons met haar persoonlijke inzichten te verblijden. En of ze rechtuit was! Hou u vast!

Meyrems beste financiële beslissing ooit was niet de aankoop van een huis of een yacht, het was ... voortstuderen! Haar ouders konden haar financieel niet ondersteunen maar ze heeft zelf extra moeite gedaan. Bij sollicitaties kreeg ze soms te horen dat ze de beste was maar dat de baas haar niet wilde vanwege haar achtergrond. Precies wat wij zelf hebben meegemaakt in de jaren 80 van de vorige eeuw. Ook wij kregen gewoonlijk te horen dat we eigenlijk de beste waren van alle sollicitanten en dat men iemand anders gekozen had. Dat lag aan ons lang haar, ons handschrift, onze grote klep of aan nog iets anders, het was niet altijd zo expliciet als bij Meyrem, maar ook hier blijft het tot op de dag van vandaag een zweer op onze ziel.

Deed Meyrem vroeger studentenjobs? Natuurlijk! "We hadden het niet breed. Ik heb me zelfs nog schuldig gevoeld, omdat ik hogere studies deed en zo het gezin extra belastte." Meyrem mag het nu misschien goed stellen maar opnieuw: daar ging een armoedige jeugd aan vooraf. Ze heeft zeker zwarte sneeuw gezien.

Wat was haar slechtste investering ooit? Niet gemakkelijk als je niets had, maar Meyrem lost het elegant op: ze heeft ooit geld geleend aan "mensen in nood van wie achteraf bleek dat ze niet helemaal bonafide waren." Nou moe! Wat doet dit engeltje met haar spaarcenten, als ze er al zijn? "Nu we als gezin weer wat spaargeld hebben" bekent ze openhartig, "wil ik wel de vergroening van de economie ondersteunen. Maar ik blijf selectief. Denk aan aandelen van een coöperatie die de groene economie ondersteunt". Inderdaad, daar dachten wij aan! En als er nog wat over is -we kunnen het ons moeilijk voorstellen maar vooruit, wat doet ze daar dan mee? "Voor de rest schenk ik meer geld aan goede doelen, iets waarvan mijn man vindt dat ik overdrijf."

Voelt ze veel van de stijgende energieprijzen? Een regelrechte instinker: door boudweg te beweren van niet, schop je de gewone man tegen de schenen en duik je bij de volgende opiniepeiling onder de 5 procent. Maar met een parlementaire wedde moet je niet te fel overdrijven in de andere richting. Meyrem lost dit opnieuw voorbeeldig op: "Na de aankoop van ons huis hebben we enkele jaren gespaard om het te renoveren en energiezuinig te maken. Daarvan plukken we nu de vruchten."

De gemakkelijke vragen zijn hiermee achter de rug, nu wordt het ernst. Waaraan geeft Meyrem graag geld uit? De gewone mens leest mee, dus horloges, blitze auto's en exotische reizen zijn een no-go. Het simpele antwoord van Meyrem is dan ook dat ze graag uit eten gaat en, enigszins verrassend ... "ik kan veel geld spenderen aan toneel, concerten en boeken." We hopen dat haar partij deze tekenen van welstand door de vingers ziet! 't Is in elk geval knap dat ze nog zoveel tijd vindt voor cultuur. Cultuur maal ingebakken armoede bedoelen we: "De jeugdboekenreeksen die ik vroeger graag las maar die mijn ouders zich niet konden veroorloven, heb ik gekocht voor mijn kinderen.". Meyrem had het vroeger immers niet breed. Welke reeks zou het zijn? Karl May? Dat lijkt ons eerder voor Kristof Calvo. Voor Meyrem gokken we op Tiny.

Hoe pakt ze dan de financiële opvoeding van haar kinderen aan? Ze is weer doodeerlijk, Iets te, vinden wij: "Mijn kinderen krijgen geen zakgeld, maar ze krijgen wat ze nodig hebben." Hoho, dat willen die van ons ook wel! Maar laat er geen misverstand over bestaan: "als ze een dure spelcomputer willen, moeten ze sparen met de centjes die ze krijgen voor Sinterklaas of de ramadan." En 't is niet alleen een kwestie van krijgen: "Of ze moeten klusjes doen, zoals ramen lappen bij de buren." Bij de buren welteverstaan enne ... "ik stimuleer hen ook om af en toe een spaarcentje weg te schenken aan een goed doel. In het begin was er veel weerstand, maar nu zijn ze fier als ze een bijdrage leveren.". We lezen hier live wat er met een goede opvoeding te bereiken is. Ze zijn op weg om te worden zoals mama.

Aan welke aankoop is Meyrem het meest gehecht? Wie hier gokt op een onbeduidend kleinood met hoge sentimentele waarde, zoals bij andere BV's, heeft het grandioos mis. Meyrem gaat voor goud, want "in de Turkse traditie speelt goud een belangrijke rol. Op alle speciale momenten worden gouden juwelen of munten cadeau gedaan. Ze hebben niet alleen een sierwaarde, ze zijn ook een spaarpotje omdat het doorgaans over minstens 22-karaats goud gaat." Een kenner dus! Meyrem heeft zo nog kleine gouden oorbellen van haar ouders. De verklaring klinkt de goede verstaander bekend in de oren: "hoewel ze het zelf moeilijk hadden, deden ze hun best om zoiets te geven."

Welke aankoop staat nog op Meyrems bucketlist? "Een stuk bos, waar ik in een tiny house kan genieten van de stilte en de natuur." Foei, als iedereen zo doet, dan hebben we geen bos meer! Wie heeft je antwoorden nagelezen, Meyrem? Was het Kristof Calvo? Wie het ook was, dit had er niet horen te staan. Want kunt u het zich voorstellen, beste lezer? De rust van een bos en dan ... Meyrem Almaci!